-
1 ләгънәт
сущ.1) прокля́тие, ана́фема2) в знач. межд.; разг.; бран. прокля́тыйәй, ләгънәт! — фу, прокля́тый!
•- ләгънәт кылу••- ләгънәт уку
- ләгънәт яудыру
- ләгънәт суксын
- ләгънәт суккыры
- ләгънәт төшсен
- ләгънәт орсын
- ләгънәт төшкере
- ләгънәт яугыры
- ләгънәт яусын -
2 ләгънәт әйтү
= ләгънәт уку; ләгънәт яудыру проклина́ть (прокля́сть) -
3 каргыш-ләгънәт
-
4 ләгънәт яудыру